Marie glimlachte bij zijn instemming en zette snel alle flessen op het dienblad, om deze mee te nemen naar binnen. Toen ze alles snel had opgeruimd, ging ze weer terug naar de serre en trok ze Jason overeind. 'Ik weet de perfecte plek om bloemen te plukken. Ze staan daar in alle soorten, maten en kleuren.' Ze nam hem mee het dorp door, richting de bossen. Ondertussen moest ze ook denken aan haar eigen familie: op het moment dat ze mee was gegaan met Jason had ze weinig contact gehad met hun, maar toch voelde ze zich nog steeds schuldig dat ze zomaar, zonder iets te zeggen, verdwenen was.