Nika knikte. Ze zou deze keer wel naar hem luisteren. Die operatie waar hij het steeds over had, was cruciaal. Anders zou ze misschien nooit genezen. Nika legde haar hoofd tegen zijn warme lichaam aan en sloot vervolgens haar ogen. Ze was zo vertrokken, want de afgelopen nacht had ze vrijwel niet geslapen. En de nacht daarvoor had ze ook al wakker gelegen. De slaap die ze nu kreeg had ze werkelijk nodig, want ze was echt op.